سوختگی یکی از آسیب¬های رایج در جهان است که استفاده از روش¬های نوین مانند سلول¬درمانی و کاربرد نانوذرات می¬تواند به¬عنوان یک استراتژی غیرتهاجمی و موثر در درمان این آسیب¬ها مورد توجه قرار گیرد. سلول¬درمانی شامل جایگزین کردن سلول¬های بنیادی یا بافت ساخته شده از سلول¬های بنیادی برای بیماری و آسیب¬های مختلف است .همچنین نانوذرات با خصوصیات منحصربه فرد خود کاربردهای بیولوژیکی و زیست پزشکی مختلفی در این راستا دارند. هدف از مطالعه¬ی حاضر بررسی اثرات گرافن کوانتوم دات به همراه سلول¬های فیبروبلاست جنینی در درمان سوختگی درجه سه در رت¬های نژاد ویستار می¬باشد. در این آزمایش سلول-های بنیادی از طریق جداسازی سلول¬های فیبروبلاست جنینی از جنین 13 روزه¬ی موش سوری NMARI حاصل شد. تست MTT برای تعیین دوز نانوذره و رنگ DiI انجام شد که دوز مناسب برای نانوذره g/ml¬100µ و غلظت مناسب برای رنگ DiI µg/ml1 به-دست آمد. برای انجام این مطالعه 40 عدد رت نژاد ویستار از طریق گرم کردن یک میله¬ی فلزی به قطر 1 سانتی متر سوزانده شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه کنترل(10 رت) و تیمار(30 رت) تقسیم¬بندی شدند. گروه تیمار به سه گروه(هر گروه 10 رت) تزریق نانوذره¬ی گرافن کوانتوم دات با غلظت g/ml¬100µبه¬صورت روزانه، سلول¬درمانی و سلول¬درمانی+ نانو تقسیم شدند. سلول-ها(پاساژ 3) با رنگ DiI نشانه¬گذاری شدند و به هر موش 106 سلول به¬صورت زیرجلدی تزریق شد. هر رت به¬طور جداگانه در یک قفس تا 40 روز با امکان دسترسی نامحدود به آب و غذا نگهداری شد. در روزهای 20 و 40 آسان کشی با کلروفروم و تهیه¬ی مقاطع بافتی با رنگ¬آمیزی هماتوکسیلسن-ائوزین و تری¬کروم¬ماسون برای بررسی¬های میکروسکوپی صورت گرفت. مشاهدات ماکروسکوپی و میکروسکوپی نشان داد که در گروه¬های تیمار روند بهبودی با سرعت بالاتری نسبت گروه کنترل انجام گرفت. هم-چنین سلول¬درمانی و تزریق گرافن کوانتوم دات با غلظت µg/ml100 و تزریق همزمان سلول¬درمانی+ نانو بعد از گذشت 20 و 40 روز باعث تسریع معنی¬داری در روند بهبودی زخم¬ها گشته و روش سلول¬درمانی+ نانو به¬طور معنی¬داری موثرتر نسبت به نانوذره و تزریق سلول به¬تنهایی بود. مطالعات بافت شناسی نشان دهنده¬ی ازدیاد معنی¬دار در آنژیوژنز، تعداد سلول¬ها، سنتز کلاژن، ضخامت لایه¬های پوست و در نهایت تسریع ترمیم زخم در نمونه¬های تیمار در مقایسه با نمونه¬های گروه کنترل بود. براساس نتایج به¬دست آمده سلول¬درمانی و گرافن کوانتوم دات تاثیر موثری دربهبود زخم داشته به¬طوری که ترمیم زخم در نمونه¬های تیمار با سلول+ نانو در مقایسه با دو گروه تیماری و هم¬چنین نمونه¬های گروه کنترل با سرعت بیشتری انجام گرفت. براساس این نتایج به¬نظر می¬رسد روش¬های درمانی هم¬زمان استفاده شده در این مطالعه در تسریع ترمیم زخم¬های پوستی در مدل حیوانی به¬طور معنی¬داری تاثیر گذار بوده است.