سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین سرطان ها در سراسر جهان است.اغلب سرطان های کولورکتال تک گیر بوده و فاقد سابقه فامیلی می¬باشند.سرطان کولورکتال بیماری چند مرحله ای است که طی آن تغییرات ژنتیکی و اپی ژنتیکی به صورت پی در پی تجمع می یابند. اگرچه وقوع این تغییرات ملکولی در بسیاری از سلول ها ممکن است به صورت اتفاقی باشد، اما تجمع غیر تصادفی این تغییرات در یک تومور احتمالا به سبب مزیت ها یا نقص های انتخابی به¬وجود آمده توسط بسیاری از این تغییرات می باشد. پژوهشگران در سال های اخیر در پی یافتن مارکر ملکولی مناسبی بوده اند که بیان آن در مراحل پیشرفته تومور متفاوت از مراحل اولیه آن باشد.RNA های غیر کدگذار (ncRNA ها) که توالی های غیر کدکننده هستند از جمله مارکر ها هستند. با توجه به نقشی که LncRNA ها وmicroRNA ها در بسیاری از فرایند های ملکولی از قبیل تنظیم بیان ژن ، آپوپتوز ، تکثیر سلولی ، تومورزایی ایفا می¬کنند می توان نقش بالقوه آنها را در این سرطان مورد بررسی قرار داد. هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن SNHG1 وmiR-195 در نمونه های توموری نسبت به نمونه های نرمال سرطان کولورکتال است.
مواد و روش ها : در این بررسی 20 جفت نمونه بیماران مبتلا به¬سرطان کولورکتال از بانک تومور ایران تهیه شد. نمونه های بافتی پس از برش گیری در ازت مایع منجمد شد و تا زمان استخراج RNA در فریزر 80- نگه داری شد.RNA کل ازهر نمونه بافتی استخراج شد و پس از سنجش کیفیت و کمیت آن، سنتز ¬¬ cDNA صورت گرفت. سپس سنجش بیان
ژن های SNHG1 و miR-195در نمونه های تومور و نرمال سرطان کولورکتال بوسیله تکنیک Real-time PCR انجام گرفت و داده ها با نرم افزار Graph pad Prism v6 آنالیز گردید.
نتایج: نتایج حاکی از افزایش بیان معنی دار SNHG1 وکاهش بیان معنی دارmiR-195 در نمونه های توموری نسبت به نرمال است. بیان ژن SNHG1در نمونه های با درجه بدخیمی بالا در مقایسه با نمونه های با بدخیمی پایین ونیز در نمونه های با سایز بزرگتراز 5 سانتی متر افزایش یافته است . نتایج این بررسی پیشنهاد می¬کند که این دو ژن می¬توانند نقشی بالقوه در سرطان کولورکتال ایفا کنند.